شراب

باتو شراب ناب حلال است

باتو رقص عین جلال است

مرابوسه ای ده زان لعل سرخ

کاین جان درانتظار کمال است

A

آیین

آیین تقوا ما نیز دانیم

در راه ایمان ما نیز مانیم

لیکن چه چاره ازکاردنیا

ارنه شبانه روز دعانیزخوانیم

A

همدیگر

اندک اندک جمع مستان می رسند

دلنوازان شاد و رقصان می رسند

دیو چو بیرون رود از دلها

عاشقان هم نیک به همدیگر رسند

A

مرد تنها

من مرد تنهای شهرم

گمان مکن، اهل قهرم

سالهاست گرگم راکشته ام

ار نه شناگر هر بحرم

A

هویدا

ای خدا هستم به درگاهت گدا

یارم افسون گشته.من نیز شیدا

بیفکن در دلش بذر محبت

به شور،عشقش کند برمن هویدا

A

میلاد

نومید مباش که مرگ در راه است

جشن میلادی دگر  در راه است

کاخ سعدی همه از ذکر و دعا

عالمی پرماجرا در راه است

A

فال

تومست حافظ ومن مست خیام

تودرشعروغزل من درپی جام

بخوان توصدغزل را عارفانه

بگیرفال مرا شیرین کن این کام

A

شهید

برادرشهیدم چقدرها، تو دویدی

ستمدیده، به جایگاه اولیا رسیدی

دستم بگیر درغوغای محشر

تاعرشیان ببینند تو به خدا رسیدی

A

مظلوم

ظلم ظالم ، آه مظلوم 

گرنباشدبرخلق معلوم

بسیارشبیه خداهست

نزد ظالم ، جان مظلوم

A

طبیعت هنر

بسم‌الله الرّحمن الرّحیم 

طبیعت هنر

علی اکبری و احیای تجربه‌ی انسانی در عصر هوش مصنوعی

در جهانی که به‌سرعت در حال دیجیتالی‌شدن است و ابزارهای فناورانه با کیفیت‌های خیره‌کننده تجربه‌ی بصری انسان را تحت تأثیر قرار داده‌اند، پرسشی بنیادین بار دیگر خود را بر ما تحمیل می‌کند:

آیا می‌توان هنر را از انسان جدا کرد؟

پاسخ این پرسش، در نگاه متفکرانه‌ی علی اکبری 

نویسنده، شاعر، آینده‌پژوه و صاحب‌نظریه‌های

علمی فرهنگی قرن معاصر واضح است 

 

 «همان‌طور که مردم شنا کردن را به تماشای شنا ترجیح می‌دهند، رقص و شادی در یک کنسرت زنده را نیز به تماشای ضبط‌شده‌ی آن، حتی با کیفیت ۱۶K، ترجیح خواهند داد.»

این باور، بنیان فکری اختراع بی‌نظیر او به‌نام آدیسک

(Azad Disc) را تشکیل می‌دهد:

یک دیسک فیزیکی کوچک  ۱ ترابایتی برای حفظ اصالت، احترام و امنیت در تجربه‌ی هنری.

هنر در بستر طبیعت: تجربه‌ی زنده و غیرقابل جایگزین

طبیعت، همیشه مهد خلاقیت، آزادی و حضور انسانی بوده است. در همین راستا، هنر نیز محصول تماس مستقیم انسان با جهان، احساس، و دیگری است. تماشای یک نمایش زنده، شنیدن صدای نوازنده‌ای که بر صحنه می‌نوازد، یا حتی قدم‌زدن در یک نمایشگاه نقاشی، تجربه‌هایی هستند که فناوری‌های دیجیتال هرگز نتوانسته‌اند جایگزین‌شان شوند.

حتی در اوج شکوفایی سینما، تماشاگرانی بودند که سالن‌های تئاتر را ترک نکردند؛ و در دوران تلویزیون‌های هوشمند، باز هم کسانی ترجیح می‌دهند به سینما بروند؛ چراکه هنر، برای آنان پدیده‌ای زنده و چندحسی است، نه صرفاً بصری.

آدیسک: حافظ حقوق هنرمندان در عصر دیجیتال

در همین جهان مدرن، علی اکبری با طراحی آدیسک نه‌تنها یک ابزار ذخیره‌سازی جدید، بلکه یک اکوسیستم و ساختار فرهنگی-حقوقی نوین برای حمایت از هنرمند ارائه داده است. آدیسک، به‌مثابه یک بسته‌ی فیزیکی، اختصاصی و زیبایی‌شناسانه، امکان تجربه‌ی مالکیت واقعی و ارتباط انسانی با اثر هنری را احیا می‌کند.

اکبری با تأکید بر اهمیت حق مالکیت معنوی و حق تکثیر اخلاق‌مدار (کپی رایت) در عصر هوش مصنوعی، به این اصل اشاره می‌کند که:

«اثر هنری فقط یک فایل نیست. بخشی از روح هنرمند در آن حلول کرده است، و باید همچون جان او مورد احترام، حفاظت و حمایت قرار گیرد.»

در آدیسک، اثر هنری به‌صورت اختصاصی و غیربازتولید (Write-Once) ذخیره می‌شود؛ به گونه‌ای که هیچ تغییری یا نسخه‌برداری غیرمجاز بدون رضایت خالق آن ممکن نیست. این ساختار، دفاعی قوی در برابر سوءاستفاده‌های رایج فضای دیجیتال است و هم‌زمان تجربه‌ای از «تماس شخصی با هنر» را برای مخاطب ایجاد می‌کند.

هوش مصنوعی، ابزار یا تهدید؟

با ظهور الگوریتم‌هایی که می‌توانند موسیقی بسازند، نقاشی خلق کنند یا حتی فیلم‌نامه بنویسند، نگرانی درباره آینده‌ی اصالت و حقوق هنرمندان افزایش یافته است. اگرچه هوش مصنوعی ابزاری نیرومند برای خلق، الهام و حتی آموزش است، اما در غیاب قانون‌مندی اخلاقی و حقوقی، می‌تواند منجر به بی‌هویتی هنری و حذف هنرمند شود.

اکبری معتقد است که برای عبور از این بحران، باید فناوری را در خدمت انسان و خلاقیت انسانی قرار داد، نه جایگزین آن. اختراع آدیسک دقیقاً با این هدف طراحی شده:

احیای احترام به خالق اثر،

بازگرداندن شأن مادی و معنوی

هنر.به هنرمند وآثارهنری

 

ایجاد اعتماد در مخاطب نسبت به اصالت محتوا.

هنر همچون طبیعت: زنده، مشترک و انسانی

در نهایت، این مقاله می‌خواهد حقیقتی ساده اما ژرف را یادآوری کند: هیچ چیز جای طبیعت را نمی‌گیرد. همان‌طور که هیچ صفحه‌نمایشی جای حضور در دل کوه یا ساحل دریا را نمی‌گیرد، هیچ تصویر دیجیتالی‌ای نیز نمی‌تواند تجربه‌ی زنده‌ی هنر را جایگزین کند. حضور در کنسرت، هم‌آوا شدن با جمعیت، دیدن نفس‌کشیدن بازیگر بر صحنه، یا در دست گرفتن اثر فیزیکی وملموس یک هنرمند، همه تجربه‌هایی هستند که عصر هوش مصنوعی نمی‌تواند از انسان بگیرد.

درنتیجه‌: آینده هنر، اخلاق‌محور و انسان‌محور است

اختراع چندمنظوره وبسیارهوشمندآدیسک، همراه با نسل نوین پلیردیسکهای هوشمندهزاره ی سوم در نگاه علی اکبری، نه صرفاً یک ابزار فنی، بلکه مانیفستی برای دفاع از اصالت هنر و هنرمند است. این نوآوری نشان می‌دهد که راه حفظ هنر در قرن ۲۱، نه در حذف انسان، بلکه در پاسداشت تجربه‌ی انسانی است. مردمی که دویدن زیر باران را به تماشای تصویر باران ترجیح می‌دهند، همچنان تماشای تئاتر زنده، لمس آلبوم تصویری، و خرید اثر هنری را ترجیح خواهند داد—اگر به آنان حق انتخابی اصیل، محترمانه و ایمن داده شود.

آینده متعلق به هنر زنده است؛ و طبیعت هنر، همواره در حضور انسان جاری خواهد بود.

Azad

پرواز

درهواپیما زمین همچون خیال است

در زمین هم آسمان اوهام است

بامن پرواز کن ای عشق

باتوجهان یک رمان است

A

برگ

ازپائیز بی برگ نمی ترسم

از زمستان سرد نمی ترسم

توهمراه تابستانی ام بودی

دیگرازدوری بهارنمی ترسم

A

تعدیل

خوابهایم را نمیگویم مباداتعبیرکنی

آرزوهایم رانمیگویم مباداتفسیرکنی

اگرباورم بود اهل  خدایی

حقایق میگفتم که راه تعدیل کنی

A

طریق

درطریقم نماز بود ورازونیاز

آزادزهفت دولت بانوای ساز

رهزن راه آمد و بانام دین

خریدمردمم را به نرخ یک غاز

A

محیط زیست

ماهی در تنگ بلور چندروزمی ماند

در آرزوی دریا بی قرار می ماند

لیک دروسعت مجازی آکواریم

بامحیط زیستی سالم عمری می ماند

A

سلطان عشق

راهی که من رفتم راه تونیست

صبری که من کردم کارتونیست

لیک به سلطان عشق سوگند

مقصدم از شماها دور نیست

A

شخصیت

تمام انسانها را دوست می دارم

هنرمندوعالم و روحانی رادوست می دارم

بین اهل و نا اهل شخصیت می پسندم

با احترام هر زن و مردی را دوست می دارم

A

اعجاز

حال که عهد درشکه شده عصرفضاپیما

ای مسلمان دانش بجوی و حقیقت پیما

دیدی که آدمی به کجا رسیده است

پس درطریقت خویش راه صلح پیما

حال که خبرچینها شده اندخبر دزد

تو راه سلامت درصداقت پیما

گرزمان و مکان شده اند درهم

کوشش کن و صراط مستقیم پیما

قانون اگر سست است وپیچ درپیچ

باکتاب اعجاز کن و راه خدا پیما

A

دنیای لطف

شعر دروصف تو درگل مانده

این عاشق دلخون خجل مانده

تودنیای لطفی وما جملگی مدیون

نظری کن خاص براین شاعر درمانده

A

ابزاردنیا

ثروت ابزاردنیاست ازخدابخواهید

درآنچه دارید رضای حق خواهید

اعتدال زینت انسان است

انصاف کنید وبرکت ازخدا خواهید

A

جان عالم

روح ما نسیمی است در جان هم

مرد و زن یعنی تنفسی دمادم

هرنفس عاطر کن بر اذکارحق

تا گلستانی شود برجان عالم

A