چرابردران مومن دوری گزیده اند
زکودکی که به خون جگر پروریده اند
گرآنان ز رحمت محض آفریده اند
چراحرف حق را یکایک خمیده اند
به عیسی به موسی بر محمد قسم
که گویی به دینی دگر بگرویده اند
اگرآزاد یوسف است یا سلیمان
چرا حوریان دستها ندریده اند
حسبنا الله و نعم الوکیل
برآنان که عهدومیثاق بریده اند
A
کافه ها بسته مسجدا سنگر
دورشدن مردم ازمهر پیغمبر
بردل زهرا اشک و آه آسان
بازعلی تنهاست مرد صد خیبر
A
به تو سوگند، همه احوال من تویی
به تو سوگند، همه اسرار من تویی
اگر هستم، اگر مستم، اگر هر حال
به تو سوگند، همه نام و نشانه ام تویی
A
خواهری گرفتار. در دام دشمن است
برادری.بناچار چوب دست دشمن است
دوربین دشمن تا جان خانه آمده
آنچه این میان شکسته غرورمن است
A
سرعشق ازدل بیاموز وخدا
خلق نیک آموز ازمحمد تو جدا
درس عدل و امرونهی ونظم سامان
ازعلی آموز که جاودان است ولی خدا
A
آنگاه که روحم احساس عریانی کرد
خروشید و لباس این جسم برتن کرد
چوروحم دراین تنگنای تن جوشید
تمنای تنی از جنس حوّا کرد
A
When my soul felt nakedness,
It cried out and clothed itself in this body.
And when my soul seethed within this narrow flesh,
It longed for a body of Eve’s kind.
این جهان زندان و ما زندانیان
حفره کن زندان وخود را وارهان
دین ما را تا بدانجا طاعت است
که رهاند غصه و اندوه ز جان
چون به بازار بدان راهی شوی
روزوشب دغدغه داری بهر نان
مرد نورانی کجا مکارشود
تابدوشد شیرازخون مردمان
گوهر خود عرضه برعشاق کن
که از نور جهان گردد گلستان
A
This world is but a prison, and we the captives bound,
Break a hole within its walls, and set your soul unbound.
Our faith is worship only to the point it frees the heart,
From grief and sorrow’s burden, from the pain that tears apart.
When you walk into the market, chasing bread by night and day,
Worries bind your soul in chains, and steal your peace away.
The man of light knows nothing of deceit or cunning art,
He will not shed the people’s blood, nor pierce the tender heart.
Offer forth the jewel within to lovers, pure and true,
For by love’s radiant light, the world becomes a blooming view.
