حق الناس

بانام ویاد خدا وسلام واحترام خدمت ریاست محترم دانشگاه جناب آقای خ.د ، اینجانب اعلام میکنم که هیچ عداوتی با شما نداشته و ندارم مافقط به روش شما اعتراض داشتیم ماسال 77 وارد دانشگاهی شدیم که قوانین خاصی داشت و چون شاغل بودیم آن قوانین را مناسب تشخیص داده بودیم پس امیدوارانه هزینه می کردیم و چند واحد چند واحد به دانشگاه می آمدیم دوسال بعد شما تشریف آوردید با امید به ارتقای سطح دانشگاه ولی به جای آنکه مارا از ورودیهای جدید تفکیک کنید ماراهم شامل قوانین جدیدتان دانستید این مثل آن است که درحکومت اسلامی عده ای توله سگهای خارجی گرانقیمت را وارد کشور کنند وبه مردم بفروشند بعد که خانواده ها بخصوص کودکان به آنها وابسته شدند بگویند سگ گردانی ممنوع! واگربپرسید چه کسی گفته یا چنین قانونی وضع کرده بگویند علی، واقعا کدام علی! وقتی شما در دانشگاه سخنرانی فرمودید ونظرات خود را درباره ی اخلاق محمدی و توسعه ی دانشگاه و فقروثروت مطرح فرمودید به دوستم گفتم این آقا شصت درصد جانباز است حالا می خواهد به جای صدام یزید ازما انتقام بگیرد! بابت این حرف مراببخشید البته که ما باید بیشتراز اینها قدردان ایثارشماباشیم ولی اکنون که این نامه را می نویسم بهتراست بدانید که درطول یک بازی بیست سی ساله تلفات وخسارات زیادی متحمل شدیم ومن همکنون حدود هفتاددرصدجانبازم! هرگز به خاطر ندارم دختری را امر به معروف کرده باشم چرا که این کار را نفسانی می دانستم نه انسانی یا الهی ... ولی اکنون اعتراف می کنم که اعتراضات صنفی که من رهبری کردم شایدحقم بود ولی برای رضای خدا نبود به خصوص که زیاده روی شد...وهزینه گزافی پرداختم که هنوزعده ای سعی می کنند مرا با روشهای نادرست وارد سیاست کنند. پس مراحلال فرمایید امیدوارم این نامه را دوستانتان به رویت شما برسانند قطعا شما انسان شایسته و فرهیخته ای هستید خیالتان ازبابت ما راحت باشد ماهیچ عنادی با شما نداریم انشاالله که روزبه روز درامور خداپسندانه موفق باشید.

ودرپایان خدمت خوانندگان متفرقه ی این نامه عرض می کنم که همواره خواهان اصلاح سیستمها ی اشتباه بوده ام نه افراد که اگر قراربراصلاح افرادبود اولینش خودم بودم.

A

نامه ی سرگشاده