پرواز

درهواپیما زمین همچون خیال است

در زمین هم آسمان اوهام است

بامن پرواز کن ای عشق

باتوجهان یک رمان است

A

برگ

ازپائیز بی برگ نمی ترسم

از زمستان سرد نمی ترسم

توهمراه تابستانی ام بودی

دیگرازدوری بهارنمی ترسم

A

تعدیل

خوابهایم را نمیگویم مباداتعبیرکنی

آرزوهایم رانمیگویم مباداتفسیرکنی

اگرباورم بود اهل  خدایی

حقایق میگفتم که راه تعدیل کنی

A

طریق

درطریقم نماز بود ورازونیاز

آزادزهفت دولت بانوای ساز

رهزن راه آمد و بانام دین

خریدمردمم را به نرخ یک غاز

A

محیط زیست

ماهی در تنگ بلور چندروزمی ماند

در آرزوی دریا بی قرار می ماند

لیک دروسعت مجازی آکواریم

بامحیط زیستی سالم عمری می ماند

A

سلطان عشق

راهی که من رفتم راه تونیست

صبری که من کردم کارتونیست

لیک به سلطان عشق سوگند

مقصدم از شماها دور نیست

A

شخصیت

تمام انسانها را دوست می دارم

هنرمندوعالم و روحانی رادوست می دارم

بین اهل و نا اهل شخصیت می پسندم

با احترام هر زن و مردی را دوست می دارم

A

اعجاز

حال که عهد درشکه شده عصرفضاپیما

ای مسلمان دانش بجوی و حقیقت پیما

دیدی که آدمی به کجا رسیده است

پس درطریقت خویش راه صلح پیما

حال که خبرچینها شده اندخبر دزد

تو راه سلامت درصداقت پیما

گرزمان و مکان شده اند درهم

کوشش کن و صراط مستقیم پیما

قانون اگر سست است وپیچ درپیچ

باکتاب اعجاز کن و راه خدا پیما

A

دنیای لطف

شعر دروصف تو درگل مانده

این عاشق دلخون خجل مانده

تودنیای لطفی وما جملگی مدیون

نظری کن خاص براین شاعر درمانده

A

ابزاردنیا

ثروت ابزاردنیاست ازخدابخواهید

درآنچه دارید رضای حق خواهید

اعتدال زینت انسان است

انصاف کنید وبرکت ازخدا خواهید

A

جان عالم

روح ما نسیمی است در جان هم

مرد و زن یعنی تنفسی دمادم

هرنفس عاطر کن بر اذکارحق

تا گلستانی شود برجان عالم

A

بیوه شاه

گفتند بیوه ی شاه را خواستگار می خواهند

پهلوانی پیروز بر هفت خوان می خواهند

شکارچی پیری در صف ایستادوگفت

هستم اگر قهرمان معرفت می خواهند

A

روشنفکر

مراشاعرنخوانیدچوگلهارانمی شناسم

مراعالم نخوانید که کتابهارا نمی شناسم

مرا عاشق بخوانید درنهایت

که روشنفکری و واژگان را نمی شناسم

A

می خواهم

من از خداوند بسیار می خواهم 

هم این جهان و آن جهان می خواهم

از آن شکوه نور و سخاوت

خساست است، گر اندک بخواهم

A

قاصدک

هرقاصدک بینی خبری دارد

هرشبانه روزی پیامی دارد

باخداباش و بدان

هرقسمتی حکمتی دارد

A

گل

گلهای گلستان را نمی شناسم

جز نام تو هیچ نمی شناسم

از آن روز که تو رفتی

ماه آسمان راهم نمی شناسم

A

تانگو

باتو درخیالم تانگو می رقصم

دردام عشقت بی وقفه می رقصم

توشمع بزم این و آن

من مجنون وار دورخود می رقصم

A

کودکی

درکودکی تسلیم دل بودی

دختری خندان اما خجل بودی

با ما بزرگ شد دیوار مادیات

کاش هنوز کودکی درآغوش من بودی

A

شاید

جاده از راه خالی شده

مقصد ومبدا دگریکی شده

آنقدر که برعشق گریسته ام

شایدخدادرآسمانها گم شده

A

یادعشق

به یادعشق گفتم بسم الله

خطاب آمدمرا سبحان الله

شدم غره جانا استغفرالله

صفادادی مرا الحمد الله

A

شهنشاه

ببخش این مجیز گوی دربار را

که چون عبدی مریداست شاه را

همه دربدر در پی نام و نان

زیادبرده ایم خالق خلق را

شهنشاهی سزاوار تواست

نه هرشیروپلنگ وچنگ را

ندای درون گرکه روحانی است

نباید جست مقام ننگ را

بیا باهم یکی باشیم خدایا

بکوبیم وبسازیم دهرنو را

A