آزاد

درجشن میلاد با شوق میعاد

ازشاخه جستم در دامن باد

برگ سبزم تحفه ی درویش

نازم به ریشه  لیکن آزاد

A

جانم

توجسم خاکی ام را خوب می شناسی

مشتی استخوان و ریشه را می شناسی

وسعت روحم در حصار تو نمی گنجد

کم از آنی که بدانی جانم را می شناسی

A

نور

مرگ راز گنجی در گوراست

لیک برماده پرست شور است

ازعتیق شناس دین دور است

نزد عارف الله نور است

A

دالان

زندگی بر من چنان چرخ و فلک بود

گهی بالا گهی پایین پرازدوز وکلک بود

ازاین دالان وحشت خوش گذشتم

که از روزازل حامی ام دست خدا بود 

A

کاملتر

 عارف ندیدم از رسول والا تر

درمعجزه از هر نبی  بالا تر

دریک کلام گویم به تو ای کافر

هست بااو خدا دربزم ماکاملتر

A

ایثار

توچنان خوبی که من طغیان میکنم

آنقدر محبوبی که  عصیان میکنم

توبه زلف و لعل و چشمان سیه

آنگونه مطلوبی که من ایثارمیکنم

A

شهدناب

دردین ما علی حاکم است

شهدنابش باحسین کامل است

شهد بی زینب اما کجا ست

طریق خواهر سلوک انبیاست

A

جانانه

بیا تا می خوریم پیمانه پیمانه

که تا کی غم خوریم مستانه مستانه

اگر درویشی با خون دل ما است

بیا تاجان دهیم جانانه جانانه

A

قطعه حاجی

بی آب و خاک وبادوآتش

چرخ دنیا کجاچرخ شود

بی مهرومحبت وبخشش 

کودک کجابالغ شود

بی صبروسعی وکوشش 

شاگردکجااستادشود 

بی نان وقباوخانه ویار 

آدم کجا آدم شود

بی عقل ودرهم ودینار 

مومن کجا حاجی شود

A

جوانمرد

به دین کفر اگرمانی

به ازآنکه توپوج مانی

بروآزادجوانمردباش

مبادآنکه بی عشق مانی

A

بنام خدا

بنام خداوند مهرگستر

حکیم جهان آفرین دادگر

خالق چرخ وافلاک وگوهر

وسیع و قوی و کیمیاگر

خدای همه آشکارونهان

فروزنده سپهر وماه واخگر

خدای هفت آسمان و کتاب

آشنای اسرار و دانشگر

آزاد در هیچ یا بینهایت

صبح وشام بود ستایشگر

A

ناخدا

سربازشیطان فراوان است

هم انس وهم جن شایگان است

ناخدا شیخ در بند نما

قلیل ویکتا همان انسان است

A

ابد

تا ابد جایگاهت در دل من است

خانه ات کاشانه ی جان من است

چشم نازت آتش دین من است

لعل نابت نیز آیین من است

اقبال ما گرعاشقی وسوختن است

شوق تو بادلبران چون جوشن است

گر،دیده رقصان درصورت بت ها است

آرزوی هربتی گل عذاری باتواست

آزاد ار بت شکن دوران است

چون غیوری بی قرار و عاشق است

A

یادگار

ارزش یادگار،معنوی است

ارزش هدیه،قیمتی است

هدیه وقت نیازحراج گردد

آنچه ماند،یادگاری است

A

غدیر

محمد مست، از وحی خدا

علی حافظ  و  حی خدا

دین محمد غدیری نبود

جز به وجود ولی خدا

A

شعور

دنیا با اهل شور و شعور زیباست

هرچندباعاشقان کل راه عقبی است

دراین میکده ما را مست کردند

ار نه هر دو عالم یک جا است

A

شراب

باتو شراب ناب حلال است

باتو رقص عین جلال است

مرابوسه ای ده زان لعل سرخ

کاین جان درانتظار کمال است

A

آیین

آیین تقوا ما نیز دانیم

در راه ایمان ما نیز مانیم

لیکن چه چاره ازکاردنیا

ارنه شبانه روز دعانیزخوانیم

A

همدیگر

اندک اندک جمع مستان می رسند

دلنوازان شاد و رقصان می رسند

دیو چو بیرون رود از دلها

عاشقان هم نیک به همدیگر رسند

A

مرد تنها

من مرد تنهای شهرم

گمان مکن، اهل قهرم

سالهاست گرگم راکشته ام

ار نه شناگر هر بحرم

A

هویدا

ای خدا هستم به درگاهت گدا

یارم افسون گشته.من نیز شیدا

بیفکن در دلش بذر محبت

به شور،عشقش کند برمن هویدا

A