گرهست دنیا باغ فنا
دستانمان هست بردعا
گرهست شیخ مست وپریش
فرش است مارا سجاده ها
توبه زتوبه می کنیم
بازاست چنان سفره ی ما
ساقی بده می پشت می
رونق بگیرد حال ما
آزاد عصا بر دل بزن
تاثبت شود افسون ما
A