جوانمرد

به دین کفر اگرمانی

به ازآنکه توپوج مانی

بروآزادجوانمردباش

مبادآنکه بی عشق مانی

A

بنام خدا

بنام خداوند مهرگستر

حکیم جهان آفرین دادگر

خالق چرخ وافلاک وگوهر

وسیع و قوی و کیمیاگر

خدای همه آشکارونهان

فروزنده سپهر وماه واخگر

خدای هفت آسمان و کتاب

آشنای اسرار و دانشگر

آزاد در هیچ یا بینهایت

صبح وشام بود ستایشگر

A

ناخدا

سربازشیطان فراوان است

هم انس وهم جن شایگان است

ناخدا شیخ در بند نما

قلیل ویکتا همان انسان است

A

ابد

تا ابد جایگاهت در دل من است

خانه ات کاشانه ی جان من است

چشم نازت آتش دین من است

لعل نابت نیز آیین من است

اقبال ما گرعاشقی وسوختن است

شوق تو بادلبران چون جوشن است

گر،دیده رقصان درصورت بت ها است

آرزوی هربتی گل عذاری باتواست

آزاد ار بت شکن دوران است

چون غیوری بی قرار و عاشق است

A

یادگار

ارزش یادگار،معنوی است

ارزش هدیه،قیمتی است

هدیه وقت نیازحراج گردد

آنچه ماند،یادگاری است

A

غدیر

محمد مست، از وحی خدا

علی حافظ  و  حی خدا

دین محمد غدیری نبود

جز به وجود ولی خدا

A

شعور

دنیا با اهل شور و شعور زیباست

هرچندباعاشقان کل راه عقبی است

دراین میکده ما را مست کردند

ار نه هر دو عالم یک جا است

A

شراب

باتو شراب ناب حلال است

باتو رقص عین جلال است

مرابوسه ای ده زان لعل سرخ

کاین جان درانتظار کمال است

A

آیین

آیین تقوا ما نیز دانیم

در راه ایمان ما نیز مانیم

لیکن چه چاره ازکاردنیا

ارنه شبانه روز دعانیزخوانیم

A

همدیگر

اندک اندک جمع مستان می رسند

دلنوازان شاد و رقصان می رسند

دیو چو بیرون رود از دلها

عاشقان هم نیک به همدیگر رسند

A

مرد تنها

من مرد تنهای شهرم

گمان مکن، اهل قهرم

سالهاست گرگم راکشته ام

ار نه شناگر هر بحرم

A

هویدا

ای خدا هستم به درگاهت گدا

یارم افسون گشته.من نیز شیدا

بیفکن در دلش بذر محبت

به شور،عشقش کند برمن هویدا

A

میلاد

نومید مباش که مرگ در راه است

جشن میلادی دگر  در راه است

کاخ سعدی همه از ذکر و دعا

عالمی پرماجرا در راه است

A

فال

تومست حافظ ومن مست خیام

تودرشعروغزل من درپی جام

بخوان توصدغزل را عارفانه

بگیرفال مرا شیرین کن این کام

A

شهید

برادرشهیدم چقدرها، تو دویدی

ستمدیده، به جایگاه اولیا رسیدی

دستم بگیر درغوغای محشر

تاعرشیان ببینند تو به خدا رسیدی

A

مظلوم

ظلم ظالم ، آه مظلوم 

گرنباشدبرخلق معلوم

بسیارشبیه خداهست

نزد ظالم ، جان مظلوم

A

پرواز

درهواپیما زمین همچون خیال است

در زمین هم آسمان اوهام است

بامن پرواز کن ای عشق

باتوجهان یک رمان است

A

برگ

ازپائیز بی برگ نمی ترسم

از زمستان سرد نمی ترسم

توهمراه تابستانی ام بودی

دیگرازدوری بهارنمی ترسم

A

تعدیل

خوابهایم را نمیگویم مباداتعبیرکنی

آرزوهایم رانمیگویم مباداتفسیرکنی

اگرباورم بود اهل  خدایی

حقایق میگفتم که راه تعدیل کنی

A

طریق

درطریقم نماز بود ورازونیاز

آزادزهفت دولت بانوای ساز

رهزن راه آمد و بانام دین

خریدمردمم را به نرخ یک غاز

A

محیط زیست

ماهی در تنگ بلور چندروزمی ماند

در آرزوی دریا بی قرار می ماند

لیک دروسعت مجازی آکواریم

بامحیط زیستی سالم عمری می ماند

A