یک مرد

تو یک مرد ولی در هزاری

به اندیشه تکثیردرهزاری

بگو نام رمز خدایت

سرانجام ببینی هزاران هزاری

A

حق ناشناس

چو زیبایی ندیدی پیش نیاتو

دراین جان کمالی ندیدی نیاتو

ندانی تو من بنده ی کیستم

چوحق ناشناسی بیش نیاتو

A

آفتاب و مهتاب

شایدمن شبان بی موسی باشم

شایدمن دلیر بر زمان باشم

ای شیخ نجیب توآفتاب باش

بگذارمهتاب آشیانه خویش باشم

A

تیشه

توشیرین بیانی و من فرهاد

زلعل و نقش چشمان توفریاد

اگرتیشه بشی ریشه نباشی 

زاین خاک جملگی رفتیم برباد 

A

عیش

باتوعیشی است برقرارمارا 

گذرعمر خیراست مارا

هزارلطف است درقیام وسجود 

که دادی تو همه عمر مارا

پیشانی است کبود ازشورعشق 

نشانی است که دادی یک به یک مارا

بنامت برپاست صفوف عشق 

به کام است این طریق مارا

زشکرتوست، آزاد مقبول 

چنان اجابت کرده ای مارا

A

صدق

مگربامن سرلج آمدی

که راه راست چنین کج آمدی

اگرصدق است طریق دوستی

بنام عشق چرا کژ آمدی

A

سماع سبز

توبیدم بین نه چون مجنون

توسیبم بین نه چون دل خون

به شوق یک سماع سبز

اگرسرخم برلب است جون

A

برسم یادگار

بتی دیدم چو شمس الله و اکبر

برسم عارفان الله و اکبر

به رخسار، همچو ماه افسونگر

برسم عاشقان الله و اکبر

دوچشمانش سیه همچو دواختر

برسم شاعران الله و اکبر

کمان ابرو  کمرباریک و دلبر

برسم کاشفان الله و اکبر

بگو آزاد دراین باغ مصفا

برسم یادگار الله و اکبر

A

آیینه

تو درمن، مرا نه، که خود دیده ای

دراین آیینه بومرنگ دیده ای

هرآنچه کمال یا جمال دیده ای

همی دان تو آنی،که آن دیده ای

A

نت

من سکوتم،درفضای خالی موسیقی

تو هر نفس نت به نت موسیقی

من شهیدم بین آوای سرخ لبهایت

تواحیاء می کنی من راچو موسیقی

A

قلب

قلب من قلب پرنده

پرامید،مهربان وتپنده

متصل برآفاق و انفس

زلال گردان خون جهنده

ستاره ای از نور الله

شراره ای گرم و دمنده

همپا و همراه جسم خاکی

بی ادعا سرخ و دونده

نبض شور وعشق واحساس

برشکرآزاد، میکند اما بسنده

A

آزاد

درجشن میلاد با شوق میعاد

ازشاخه جستم در دامن باد

برگ سبزم تحفه ی درویش

نازم به ریشه  لیکن آزاد

A

نور

مرگ راز گنجی در گوراست

لیک برماده پرست شور است

ازعتیق شناس دین دور است

نزد عارف الله نور است

A

دالان

زندگی بر من چنان چرخ و فلک بود

گهی بالا گهی پایین پرازدوز وکلک بود

ازاین دالان وحشت خوش گذشتم

که از روزازل حامی ام دست خدا بود 

A

ایثار

توچنان خوبی که من طغیان میکنم

آنقدر محبوبی که  عصیان میکنم

توبه زلف و لعل و چشمان سیه

آنگونه مطلوبی که من ایثارمیکنم

A

شهدناب

دردین ما علی حاکم است

شهدنابش باحسین کامل است

شهد بی زینب اما کجا ست

طریق خواهر سلوک انبیاست

A

جانانه

بیا تا می خوریم پیمانه پیمانه

که تا کی غم خوریم مستانه مستانه

اگر درویشی با خون دل ما است

بیا تاجان دهیم جانانه جانانه

A

قطعه حاجی

بی آب و خاک وبادوآتش

چرخ دنیا کجاچرخ شود

بی مهرومحبت وبخشش 

کودک کجابالغ شود

بی صبروسعی وکوشش 

شاگردکجااستادشود 

بی نان وقباوخانه ویار 

آدم کجا آدم شود

بی عقل ودرهم ودینار 

مومن کجا حاجی شود

A

جوانمرد

به دین کفر اگرمانی

به ازآنکه توپوج مانی

بروآزادجوانمردباش

مبادآنکه بی عشق مانی

A

بنام خدا

بنام خداوند مهرگستر

حکیم جهان آفرین دادگر

خالق چرخ وافلاک وگوهر

وسیع و قوی و کیمیاگر

خدای همه آشکارونهان

فروزنده سپهر وماه واخگر

خدای هفت آسمان و کتاب

آشنای اسرار و دانشگر

آزاد در هیچ یا بینهایت

صبح وشام بود ستایشگر

A

ناخدا

سربازشیطان فراوان است

هم انس وهم جن شایگان است

ناخدا شیخ در بند نما

قلیل ویکتا همان انسان است

A