سماع سبز

توبیدم بین نه چون مجنون

توسیبم بین نه چون دل خون

به شوق یک سماع سبز

اگرسرخم برلب است جون

A

برسم یادگار

بتی دیدم چو شمس الله و اکبر

برسم عارفان الله و اکبر

به رخسار، همچو ماه افسونگر

برسم عاشقان الله و اکبر

دوچشمانش سیه همچو دواختر

برسم شاعران الله و اکبر

کمان ابرو  کمرباریک و دلبر

برسم کاشفان الله و اکبر

بگو آزاد دراین باغ مصفا

برسم یادگار الله و اکبر

A

کل شناس

کاش باشدهرپدر،انسان شناس

گرنبود کاش باشد ایزد شناس

چون فرزند بر عالم افزون میکند

گرهیچ نبود پیروباشد حکیمی راکل شناس

A

مقصدنور

در پی من ازجاده ی تکرار نیا

به سراغم از راه گذشته نیا

ز راهی نوبه مقصدنوررسیده ام 

به دیدارجان از راه مکر و ریا نیا

A

عصرما

درعصرما آفتاب را کپسول کرده اند

درعهدما مهتاب را درسیم کرده اند

به جای صدای برگ و جیرجیرک

مردمان خو به صوت دیو کرده اند

A

آیینه

تو درمن، مرا نه، که خود دیده ای

دراین آیینه بومرنگ دیده ای

هرآنچه کمال یا جمال دیده ای

همی دان تو آنی،که آن دیده ای

A

نت

من سکوتم،درفضای خالی موسیقی

تو هر نفس نت به نت موسیقی

من شهیدم بین آوای سرخ لبهایت

تواحیاء می کنی من راچو موسیقی

A

امنیت خانه

چو خاری ریز به پایت رود

همی راه رام و قرارت رود

چوآسایش امن خانه برفت

همی آرامش از جانت رود

A

قلب

قلب من قلب پرنده

پرامید،مهربان وتپنده

متصل برآفاق و انفس

زلال گردان خون جهنده

ستاره ای از نور الله

شراره ای گرم و دمنده

همپا و همراه جسم خاکی

بی ادعا سرخ و دونده

نبض شور وعشق واحساس

برشکرآزاد، میکند اما بسنده

A

آزاد

درجشن میلاد با شوق میعاد

ازشاخه جستم در دامن باد

برگ سبزم تحفه ی درویش

نازم به ریشه  لیکن آزاد

A

جانم

توجسم خاکی ام را خوب می شناسی

مشتی استخوان و ریشه را می شناسی

وسعت روحم در حصار تو نمی گنجد

کم از آنی که بدانی جانم را می شناسی

A

دالان

زندگی بر من چنان چرخ و فلک بود

گهی بالا گهی پایین پرازدوز وکلک بود

ازاین دالان وحشت خوش گذشتم

که از روزازل حامی ام دست خدا بود 

A

ایثار

توچنان خوبی که من طغیان میکنم

آنقدر محبوبی که  عصیان میکنم

توبه زلف و لعل و چشمان سیه

آنگونه مطلوبی که من ایثارمیکنم

A

قبله

شوق آمد و قبله تغییر کرد

عشق آمد و کعبه تغییر کرد

آن ماه صنم که خندیدبرما

خوش آمد و قضاتغییرکرد

ما که خسته از راه بودیم

باجلوه اش مسیرمان تغییرکرد

آن که شکمان تردید بود

باعشوه اش باورمان تغییرکرد

اشکال به نظربازی آزادمکنید

یارآمدو آسمان ماتغییرکرد

ع الف (آزاد)

A

شعرکوتاه(غزل)